Podiceps cristatus

Conmint lire eune taxoboètew:fr:Wikipédia:Lecture d'une taxobox
Conmint lire eune taxoboète
Podiceps cristatus
Clachification (COI)
Règne Animalia
Inbranchemint Chordata
Dsous-inbr. Vertebrata
Clache Aves
Ordre Podicipediformes
Famille Podicipedidae
Ginre Podiceps
Nom binominal
Podiceps cristatus
(Linnaeus, 1758)
Vir el biolodjie dseur Wikipédia :
Portal:Biolodjie
Portal:Biolodjie
Portal:Zoolodjie
Portal:Zoolodjie
Portal:Microbiolodjie
Portal:Microbiolodjie
Portal:Consiérvachon del nature
Portal:Consiérvachon del nature
Portal:Botanique
Portal:Botanique
Portal:Agricultchure pi agronomie
Portal:Agricultchure pi agronomie
Portal:Plantes utiles
Portal:Plantes utiles
Gardin pi heurticultchure
Gardin pi heurticultchure
Podiceps cristatus

Ch' Cache vieu (Podiceps cristatus) ch'est ène espèche d'oizo aquatike deul famille des Podicipédidés.

  • in frinsé: Grèbe huppé ( Podiceps cristatus )

Ch' Cache vieu i foait d' 46 cm éd londjeur aveuc ène invérgure d' 75 cm. I pèse intre 700 g.


Jonne Cache vieu
Cache vieu aveuc un tiot.
soins à chés jonnes
aveuc des tiots



un Cache vieu qui pèke
parade nupciale
Podiceps cristatus - MHNT


Vocalisacions éditer

Chol oizo bruyant, surtout pindant l' parade nupciale, i foait des coassemints nasillards (kekekekek) et pi des croassemints au son d' crécelle (eeerrrrr).

Pour entendre sin cri = (Loyen direct).

.
in hivér

Il y o 3 dsous-espèches  :


Éstatut d' consérvacion UICN

( LC )
LC  : Préotchupacion mineure


Loyens pi référinches éditer

Notes éditer

  • BirdLife International : population européenne du grèbe huppé (Pdf) (en)
  • Pierre Belon, Portraicts d’oyseaux, animaux, serpens, herbes, arbres, hommes et femmes d’Arabie et d’Égypte observez par P. Belon du Mans, le tout enrichi de quatrains pour la plus facile cognoissance des Oyseaux et autres portraicts, plus y est adjousté la Carte du Mont Attos et du Mont Sinay pour l’intelligence de leur religion. G. Cavellat, Paris, 1557.
  • Roger Reboussin, Notification du grèbe huppé sur l'étang de Boisvinet, Bulletin de la Société archéologique, scientifique et littéraire du Vendômois, n°44, 1905.
  • Cabard P. et Chauvet B. (2003) Étymologie des noms d'oiseaux. Belin. (ISBN 2-70113-783-7)
  • Stastny (1989) Oiseaux aquatiques. Gründ, Paris. (ISBN 2-7000-1816-8)
  • Hume, Lesaffre G. et Duquet M. (2004) Oiseaux de France et d'Europe. Larousse, (ISBN 2-03-560311-0)
  • Karel Šťastný (trad. Dagmar Doppia), La grande encyclopédie des oiseaux, Paris, Gründ, octobre 1989, 494 p. (ISBN 2-7000-2504-0), p. 32 

Loyens éstérnes éditer

Édseur chés eutes prodjés Wikimédia :