Ech viul arpitan ch'étoét l'lingue arpitanne conme os souloét l'perler au Moéyin Âche.

Granmoaire éditer

Ech viul arpitan il avoét granmint d'coses in cmun avu'ch viu franchoés dins s'granmoaire pis dins s'n écriture.

Noms éditer

Conme in viu franchoés pis in viul occhitan, ech viul arpitan i connoéçoét des restes ed déclinnaisons qui li vnoétte d'ech latin. Ches mots marles souloétte prinde un -s final au singulier quand il avoétte el fonccion d'sujet dins l'frase :

  • li chevalers cort en la citá : ech cvalier i keurt dins l'chitè

Quand ch'nom singulier n'étoét mie ch'sujet d'el frase, i n'prindoét poin d'-s :

  • jo veio lo chevaler : ej voé ch'cvalier